Ey Iran

ای ایران ای مرز پر گهر
ای خاکت سرچشمه هنر
دور از تو اندیشه بدان
پاینده مانی تو جاودان
ای دشمن ار تو سنگ خاره‌ای من آهنم
جان من فدای خاک پاک میهنم

:برگردان
مهر تو چون شد پیشه‌ام
دور از تو نیست اندیشه‌ام
در راه تو کی ارزشی دارد این جان ما 𝄇
𝄆 پاینده باد خاک ایران ما

سنگ کوهت در و گوهر است
خاک دشتت بهتر از زر است
مهرت از دل کی برون کنم
برگو بی‌مهر تو چون کنم
تا گردش جهان و دور آسمان به پاست
نور ایزدی همیشه رهنمای ماست

برگردان

ایران ای خرم بهشت من
روشن از تو سرنوشت من
گر آتش بارد به پیکرم
جز مهرت در دل نپرورم
از آب و خاک و مهر تو سرشته شد گلم
مهر اگر برون رود تهی شود دلم

برگردان

Ey Irân ey marz-e por gohar
Ey xâkat sarčešme-ye honar
Dur az to andiše-ye badân
Pâyande mâni to jâvedân
Ey došman ar to sang-e xâreyi, man âhanam
Jân-e man fadâ-ye xâk-e pâk-e mihanam

Bargardân:
Mehr-e to čon šod pišeam
Dur az to nist andišeam
𝄆 Dar râh-e to key arzeši dârad in jân-e mâ
Pâyande bâd xâk-e Irân-e mâ 𝄇

Sang-e kuhat dorr o gowhar ast
Xâk-e daštat behtar az zar ast
Mehrat az del key borun konam
Bargu bi-mehr-e to čun konam
Tâ gardeš-e jahân o dowr-e âsemân be pâst
Nur-e izadi hamiše rahnamâ-ye mâst

Bargardân

Irân ey xorram behešt-e man
Rowšan az to sarnevešt-e man
Gar âtaš bârad be peykaram
Joz mehrat dar del naparvaram
Az âb o xâk o mehr-e to serešte šod gelam
Mehr agar borun ravad tohi šavad delam

Bargardân

[ej iː.ˈɹɒːn ej ˈmæɹ.ze pʰoɹ‿go.ˈhæɹ ǀ]
[ej ˈxɒː.kʰæt sæɹ.t͡ʃʰeʃ.ˈme.je ho.ˈnæɹ ǀ]
[duːɹ æz tʰo æn.diː.ˈʃe.je bæ.ˈdɒːn ǀ]
[pʰɒː.jæn.ˈde mɒː.ˈniː tʰo d͡ʒɒː.ve.ˈdɒːn ǁ]
[ej ǀ doʃ.ˈmæn æɹ tʰo ˈsæŋ.ɡe xɒː.ɹe.ˈjiː ǀ mæn ɒː.ˈhæ.næm ǀ]
[ˈd͡ʒɒː.ne mæn fæ.ˈdɒː.je ˈxɒː.kʰe ˈpʰɒː.kʰe miː.ˈhæ.næm ǁ]

[bæɹ.gæɹ.ˈdɒːn]:
[ˈmeɦ.ɹe tʰo t͡ʃʰon ǀ ʃod pʰiː.ˈʃe.æm ǀ]
[duːɹ æz tʰo niːst ǀ æn.diː.ˈʃe.æm ǁ]
𝄆 [dæɹ ˈɹɒː.he tʰo ǀ kʰej æɹ.ze.ˈʃiː dɒː.ˈɹæd iːn ˈd͡ʒɒː.ne mɒː ǀ]
[pʰɒː.jæn.ˈde bɒːd ˈxɒː.kʰe iː.ˈɹɒː.ne mɒː ǁ] 𝄇

[ˈsæŋ.ɡe ˈkʰuː.hæt do.r‿o gow.ˈhæɹ æst ǀ]
[ˈxɒː.kʰe ˈdæʃ.tʰæt beɦ.ˈtʰæɹ æz zæ.ˈɹæst ǀ]
[ˈmeɦ.ɹæt æz del kʰej bo.ˈɹuːn ˈkʰo.næm ǀ]
[bæɹ.ˈguː biː.ˈmeɦ.ɹe tʰo t͡ʃʰuːn ˈkʰo.næm ǁ]
[tʰɒː ǀ gæɹ.ˈde.ʃe d͡ʒæ.ˈhɒː.n‿o ˈdow.ɹe ɒː.se.ˈmɒːn be‿pʰɒːst ǀ]
[ˈnuː.ɹe iː.zæ.ˈdiː ˈhæ.miː.ʃe ɹæɦ.næ.ˈmɒː.je mɒːst ǁ]

[bæɹ.gæɹ.ˈdɒːn]

[iː.ˈɹɒːn ej ˈxo.ræm be.ˈheʃ.tʰe mæn ǀ]
[ɹow.ˈʃæn æz tʰo sæɹ.ne.ˈveʃ.tʰe mæn ǀ]
[gæɹ ɒː.ˈtʰæʃ bɒː.ˈɹæd be‿pʰej.ˈkʰæ.ɹæm ǀ]
[d͡ʒoz ˈmeɦ.ɹæt dæɹ del næ.pʰæɹ.ˈvæ.ɹæm ǁ]
[æz ǀ ˈɒː.b‿o ˈxɒː.kʰ‿o ˈmeɦ.ɹe tʰo se.ɹeʃ.ˈtʰe ʃod ˈge.læm ǀ]
[meɦɹ ˈæ.gæɹ bo.ˈɹuːn ɹæ.ˈvæd tʰo.ˈhiː ʃæ.ˈvæd ˈde.læm ǁ]

[bæɹ.gæɹ.ˈdɒːn]

Oh Iran, negeri yang dipenuhi permata,
Oh negeri sumber keindahan.
Semoga pikiran jahat dijauhkan darimu,
Semoga engkau langgeng dan kekal selamanya
Hai musuh, jika engkau sekeras batu, maka aku sekeras besi,
Semoga hidupku dapat kukorbankan demi kesucian tanah airku.

Refrain:
Sejak cintamu menjadi seruanku,
Tak pernah berhenti aku memikirkanmu.
𝄆 Karenamu, kapan hidup kami ada harganya?
Iran kami yang kekal abadi. 𝄇

Bebatuan di puncakmu adalah permata dan mutiara,
Tanah lembahmu lebih bernilai daripada emas.
Kapan aku dapat membuang perasaanmu di hatiku?
Beri tahu aku, apa yang harus kulakukan tanpa kasihmu?
Selama bumi berputar dan langit beredar,
Cahaya Ilahi senantiasa membimbing kami.

Refrain

Iran, oh surgaku yang indah,
Bersinarlah takdirku karenamu.
Bahkan jika hujan api menerpa tubuhku,
Aku tidak akan menghargai apapun kecuali cintaku padamu.
Aku terbuat dari cintamu, airmu dan tanahmu,
Jika cintamu pergi dari hatiku, maka hatiku akan menjadi hampa.

Refrain